Seminarium Członków i Członkiń Koła

Name: Seminarium Członków i Członkiń Koła
Start: 2025-03-17T17:30:00+01:00
Location: Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego

Schedule

Mon, 17 Mar, 2025 at 05:30 pm

UTC+01:00

Location

Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego | Warsaw, MZ

🧪CO? Seminarium Członków i Członkiń Koła
🧪KTO? Julia Abramowicz, Malwina Hamera, Bartosz Szymański
🧪KIEDY? 17.03. 17:30
🧪GDZIE? 1.02A FUW
Już w przyszły poniedziałek (17.03.) serdecznie zapraszamy na maraton wiedzy w postaci aż trzech seminariów (‼️) wygłoszonych przez członków i członkinie ProbUWki!👩‍🔬👨‍🔬 Zapraszamy wszystkich chętnych poszerzyć swoje naukowe horyzonty, odkryć nowinki chemiczne i podyskutować na ich temat! Do zobaczenia!🧪
✨Julia Abramowicz ,,Samoorganizacja nanokryształów perowskitowych w chiralnej matrycy ciekłokrystalicznej jako metoda indukcji kołowo spolaryzowanej luminescencji”
Światło kołowo spolaryzowane (CPL) odgrywa coraz większą rolę w nowoczesnych technologiach, co zwiększa zapotrzebowanie na materiały zdolne do jego generowania. Nanokryształy perowskitowe (PNCs), ze względu na wysoką kwantową wydajność luminescencji oraz możliwość przestrajania pasma emisji w zakresie światła widzialnego, należą do najbardziej obiecujących kandydatów w tej dziedzinie.
Aby jednak PNCs mogły emitować CPL, konieczna jest indukcja ich chiralności. Najczęściej stosowaną metodą jest modyfikacja powierzchni nanokryształów za pomocą chiralnych ligandów. Choć podejście to daje obiecujące rezultaty, ma swoje ograniczenia, zwłaszcza pod względem stopnia polaryzacji emitowanego światła. Alternatywą jest tworzenie materiałów kompozytowych, w których nanokryształy osadzone są w chiralnej matrycy.
Celem przeprowadzonych badań była indukcja CPL achiralnych nanokryształów perowskitowych poprzez ich samoorganizację w matrycy ciekłokrystalicznej. Z powodzeniem udało się uzyskać materiały kompozytowe z wykorzystaniem trzech typów nanokryształów – CsPbBr3 w formie nanopłytek oraz CsPbBr3 i CsPbBrI2 o kształcie nanokostek. Pozwoliło to na uzyskanie materiałów emitujących spolaryzowane kołowo światło odpowiednio o barwie niebieskiej, zielonej oraz czerwonej. Analiza morfologii uzyskanych kompozytów metodą transmisyjnej mikroskopii elektronowej (TEM) wykazała dodatkowo, że chiralna matryca kieruje samoorganizacją nanokryształów perowskitowych, prowadząc do powstania helikalnych nanostruktur.
✨Malwina Hamera ,,Metal w skali nano - nowe perspektywy w nauce i technologii”
Nanocząstki to według najbardziej popularnej definicji drobiny materii o wielkości w co najmniej jednym wymiarze nieprzekraczającej 100 nanometrów, wykazujące unikalne właściwości fizykochemiczne wynikające z ich małych rozmiarów i dużej powierzchni właściwej. Wśród różnych typów nanocząstek szczególną uwagę przyciągają nanocząstki metaliczne, takie jak złoto, srebro, platyna czy miedź. Ich wyjątkowe właściwości optyczne, katalityczne oraz przewodnictwo elektryczne sprawiają, że znajdują szerokie zastosowanie w medycynie, elektronice, ochronie środowiska i przemyśle.
Współczesne technologie wykorzystują nanocząstki metaliczne w diagnostyce medycznej, jako nośniki leków, w czujnikach biologicznych, a także w nanokatalizie i nowoczesnych materiałach. Nanocząstki złota (AuNPs) możemy spotkać na przykład w testach ciążowych czy testach typu COMBO wykrywających przeciwciała COVID-19 i grypy. Rozwój nanotechnologii otwiera również nowe perspektywy, takie jak inteligentne materiały, innowacyjne metody terapii czy bardziej efektywne i ekologiczne źródła energii. Pomimo ogromnego potencjału, dalsze badania są niezbędne do pełnego zrozumienia długoterminowego wpływu nanocząstek na zdrowie i środowisko, ponieważ nadal są one rozwiązaniem dosyć świeżym i intensywnie się rozwijającym.
W mojej wypowiedzi omówione zostaną podstawowe cechy nanocząstek, ich podział, a także aktualne i przyszłe zastosowania nanocząstek metalicznych w różnych dziedzinach nauki i technologii. Wypowiedź bazuje przede wszystkim na literaturze, ale przewlekać się będą również motywy z badań własnych.
✨Bartosz Szymański ,,Jak zostać krystalografem i połączyć dwie spektroskopie?”
Pirolo[3,2-b]pirole to wyjątkowa grupa centrosymetrycznych barwników kwadrupolowych, których badanie niesie wyzwania w postaci łamania symetrii w stanie wzbudzonym, tworzenia silnie spolaryzowanego układu akceptor-donor-akceptor oraz wysokiej reaktywności związanej z bardzo bogatym w elektrony rdzeniem. Pewnego razu uczestniczyłem w projekcie mającym na celu otrzymanie barwników z tej grupy emitujących w zakresie czerwieni lub bliskiej podczerwieni. W ramach seminarium opowiem, jak w ramach tego zadania i pewnej niespodziewanej zależności najpierw zostałem krystalografem, by potem przyjrzeć się bliżej związkowi pomiędzy przesunięciem chemicznym w protonowym widmie NMR i maksimum absorpcji w widmie UV-Vis.