Kofman. Podwójne wiązanie

Name: Kofman. Podwójne wiązanie
Start: 2025-04-10T19:00:00+02:00
End: 2025-04-10T22:00:00+02:00
Location: Madalińskiego 10/16, 02-513 Warsaw, Poland

Schedule

Thu Apr 10 2025 at 07:00 pm to 10:00 pm

UTC+02:00

Location

Madalińskiego 10/16, 02-513 Warsaw, Poland | Warsaw, MZ

𝗞𝗼𝗳𝗺𝗮𝗻. 𝗣𝗼𝗱𝘄ó𝗷𝗻𝗲 𝘄𝗶ą𝘇𝗮𝗻𝗶𝗲
Premiera: 10 kwietnia 2025
Kolejne pokazy: 11, 12, 13 i 15 kwietnia 2025
Bilet EDU 25 PLN: 13 kwietnia 2025
Reżyseria: Katarzyna Kalwat
Tekst: Janusz Margański, Monika Muskała
Sceniczne opracowanie tekstu: Monika Muskała
Scenografia: Zbigniew Libera
Muzyka: Wojtek Blecharz
Współpraca choreograficzna: [TBC]
Reżyseria światła, zdjęcia do filmu: Marcin Koszałka
Kostiumy: Katarzyna Kalwat, Saskia Hellmann
Opracowanie architektoniczne koncepcji scenografii i jej realizacja wizualna: Saskia Hellmann
Asystentka reżyserki: Maja Wisła-Szopińska
Instrumentalistka: Kamila Wąsik-Janiak
Obsada: Ewa Dałkowska, Małgorzata Hajewska, Maja Ostaszewska, Jacek Poniedziałek

Sarah Kofman – francuska filozofka, eseistka, profesorka Sorbony, związana z nurtem dekonstrukcjonizmu – była bliską współpracowniczką Jacques’a Derridy i Gilles’a Deleuze’a. Jednak mimo imponującego dorobku naukowego obejmującego filozofię, sztukę, psychoanalizę, literaturę i feminizm, nigdy nie zdobyła należnego jej miejsca w gronie najwybitniejszych postaci światowej filozofii.
Analizując dzieła uznanych filozofów i poszukując w nich tego, co zostało stłumione, Kofman żartobliwie mówiła, że jej biografia to w istocie bibliografia. Ważnym elementem jej pracy był jednak pionierski gest wprowadzenia kobiecej perspektywy do wielkich, męskocentrycznych systemów filozoficznych.
Kofman napisała wiele książek i niezliczone artykuły, ale dopiero pod koniec życia odważyła się opowiedzieć o sobie. O swoim dzieciństwie, rozpiętym między dwiema ulicami i dwiema matkami: biologiczną, żydowskiego pochodzenia, oraz przybraną, Francuzką, u której ukrywała się podczas wojny. To symboliczne „krążenie” między rue Ordener – kojarzoną z jej żydowską tożsamością, a rue Labat – związaną z procesem asymilacji, stało się źródłem jej wewnętrznego konfliktu tożsamościowego. Kofman, już jako dorosła filozofka, opisała swoje doświadczenia z dystansem, jaki zdobyła wobec przeszłości. Sztuczna, wytworzona na lata tożsamość nie tylko pozwoliła jej przetrwać wojnę i uniknąć śmierci, ale także umożliwiła refleksję nad tym, co najgłębiej tkwiło w jej własnym „ja”.
Zjawisko autokreacji, rozważane zarówno jako temat w sztuce, jak i jako mechanizm przemian społecznych, stanowi klucz do zrozumienia uwarunkowań postmedialnego społeczeństwa. Otwiera przestrzeń do analizy tego, co jawne i co ukryte. Być może właśnie na to wskazuje Kofman w swoim ostatnim eseju „Lekcja anatomii”, sugerując, że wyuczone schematy widzenia w sztuce odciągają nas od tego, co autentycznie bolesne i zmuszają do skupienia się na tym, co umowne i łatwiejsze do zniesienia. Pozorne mechanizmy odsłaniania mogą w rzeczywistości działać jako nieświadoma strategia ukrywania. Przyglądając się osobistej historii Kofman, powinniśmy zadać sobie pytanie: na co właściwie patrzymy i kogo tak naprawdę widzimy?
Całe życie obchodzę, Alexandre,
wydaję na taksówki
by omijały rue Ordener i rue Labat
szerokim łukiem,
a zwłaszcza łączącą je rue Marcadet,
ta jest najgorsza,
czy słyszysz to, co ja: Mar-cadet, kosz-mar?
to nie przypadek, Alexandre, że między te dwie ulice
wcisnęła się ta sylaba, posłuchaj:
MAR-cadet, kosz-MAR! Dlatego
omijam od kilkudziesięciu lat
rue Ordener i rue Labat,
taksówka, zawsze ta sama, zawozi mnie na wykłady
nadkładając drogi,
dopłacam do tych objazdów, całe życie za to płacę,
już dość.
— Janusz Margański, Monika Muskała (fragment scenariusza)

Spektakl dla widzów 16+
Koprodukcja: Nowy Teatr, Festiwal „Nowe Epifanie” (Centrum Myśli Jana Pawła II)
Premiera spektaklu odbędzie się 10 kwietnia 2025 roku podczas 16. edycji Festiwalu „Nowe Epifanie”.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
fot. Bartek Warzecha