And I am on stage again | Piotr Peszat & Nadar Ensemble

Name: And I am on stage again | Piotr Peszat & Nadar Ensemble
Start: 2025-12-17T19:00:00+01:00
Location: ul. Nadwiślańska 2-4, 30-527 Kraków, Poland

Schedule

Wed, 17 Dec, 2025 at 07:00 pm

UTC+01:00

Location

ul. Nadwiślańska 2-4, 30-527 Kraków, Poland | Krakow, MA

And I am on stage again | Piotr Peszat & Nadar Ensemble
📆17.12.2025
🕖19:00
🎶Program:
Piotr Peszat „And I am on stage again” (2025)
Thierry De Mey „Light Music” (2004, 2021)
🎼Wykonawcy:
Thomas Moore – puzon (Nadar Ensemble)
Wannes Gonnissen – reżyseria dźwięku (Nadar Ensemble)
Piotr Peszat – elektronika
🎟️Bilety: 30 zł
Program koncertu śledzi napięcia między wewnętrznym chaosem a formą twórczą, pomiędzy osobistą pamięcią a performatywną obecnością. Jest to solowe uwikłanie – ciało wciągnięte w dialog ze sceną, dźwiękiem, światłem i pamięcią. Jeden wykonawca występuje w dwóch odrębnych dziełach, ale każde z nich krąży wokół tych samych zasadniczych pytań: Co pozostaje z ciała w świecie mediów? W jaki sposób gest, dźwięk i obraz nadają formę temu, co bezkształtne?
„Light Music” Thierry'ego De Meya rozpoczyna się w ciemności. Performer stoi samotnie, przecinając rękami wiązki światła, wyzwalając i kształtując dźwięk poprzez ruch. Gest staje się tu językiem, a światło partyturą. Jest to spektakl, w którym ciało zarówno dyryguje, jak i komponuje – choreografia kontroli i uwolnienia. W tej przestrzeni muzyka nie jest grana, ale „wyczarowywana”, jakby wyciągana z tarcia między obecnością a nieobecnością.
„And I Am on stage again” Piotra Peszata rozszerza ten dialog na złożoną, wielowarstwową przestrzeń. Puzonista otoczony jest wielokanałowym dźwiękiem, warstwą wideo playback oraz wideo przetwarzanym w czasie rzeczywistym. Utwór czerpie z Teatru Śmierci Tadeusza Kantora, który wierzył, że pamięć wymaga materii, że każda metafizyka musi mieć swoją fizykę. Peszat ponownie rozważa to twierdzenie w erze cyfrowej, gdzie pamięć często istnieje bez ciężaru, a obecność jest rozdrobniona na ekranach. Co pozostaje z wykonawcy, gdy dźwięk jego instrumentu jest zapętlony a jego obraz reprodukowany?
Oba dzieła zamieniają chaos – wewnętrzny, historyczny lub technologiczny – w przestrzeń możliwości. Ręka przecina ciemność. Głos wraca do światła. Performer znów stoi sam, nie jako podmiot pamięci, ale jako jej instrument.
Koncert symbolicznie wieńczy rok jubileuszowy w Cricotece – w 2025 r. obchodziliśmy 110. rocznicę urodzin Tadeusza Kantora, 70. rocznicę powstania teatru Cricot 2, 50. rocznicę premiery „Umarłej klasy” i 35. rocznicę śmierci Tadeusza Kantora.
✨Przedsięwzięcie jest realizowane ze środków pochodzących ze „Stypendium Twórczego Miasta Krakowa”.✨