Oprowadzanie z Agnieszką Kieliszczyk oraz Pawłem Brylskim po wystawie Krawędzie Systemu

Name: Oprowadzanie z Agnieszką Kieliszczyk oraz Pawłem Brylskim po wystawie Krawędzie Systemu
Start: 2025-01-10T19:00:00+01:00
Location: Wilcza 18, Warszawa

Schedule

Fri, 10 Jan, 2025 at 07:00 pm

UTC+01:00

Location

Wilcza 18, Warszawa | Warsaw, MZ

Serdecznie zapraszamy na oprowadzanie po wystawie Krawędzie Systemu, które odbędzie się w piątek 10.01 o godzinie 19:00.
Agnieszka Kieliszczyk
Krawędzie systemu
autor tekstu: Paweł Brylski
Jeżeli czytasz te słowa, prawdopodobnie należysz do tych, którym nie wystarcza samo patrzenie, być może zaliczasz się do osób, które lubią wiedzieć, żeby widzieć. Nawet przyglądając się obrazom abstrakcyjnym, chcesz poznać historię, jaka się za nimi kryje. Prawdopodobnie lubisz czytać lub słuchać opowieści. Być może pamiętasz jedno z tych badań nad przyjemnością płynącą z czytania, kiedy sprawdzano tomografem aktywność mózgów podczas lektury i obserwowano, jak mienią się wszystkimi kolorami w kulminacyjnym punkcie narracji. Być może przypomnisz też sobie badania wskazujące ożywioną aktywność mózgową na widok dziwnych alfabetów, które tylko przypominają tekst, ale są wspomnieniem lub zapowiedzią nadchodzącej przyjemności.
Czytasz tekst do wystawy napisany na podstawie obrazów, a więc efekt odwrotnej drogi, niż w swojej praktyce artystycznej zazwyczaj przemierza Agnieszka Kieliszczyk. Artystka jest wrażliwa na słowa. Jej prace mają zakorzenienie w rzeczywistości opowiedzianej, przynajmniej w tym samym stopniu, co dostrzeżonej. Agnieszka przeważnie prowadzi notatki, zapisuje dużo słów, rejestruje zdania wyrwane z kontekstu i praktycznie nigdy nie robi szkiców z natury. Jej obrazy pochodzą z przeczytanych lub zasłyszanych zdań. Prace Agnieszki są intermedialne o tyle, o ile znajdują się pomiędzy dziedzinami, w pół drogi między sztuką wizualną, a literaturą. Pojęciokształty dopowiadają ważny rozdział w historii sztuki konceptualnej, ale w odróżnieniu od wielu wypowiedzi powstałych w nurcie poezji konkretnej, praktycznie zacierają swoją dosłowność.
Zanim słowa i zdania przyjmą formę malarską, przechodzą przez ciało. Słowa dotykają do żywego, rozbrzmiewają w ciele, korzystają z ciała jako rezonatora. Żeby słowo się zmaterializowało, logika pisma musi ustąpić przed czułością. W pracach na wystawie język jest obecny i nieobecny zarazem, jak wyznania miłosne zawarte w "Listach miłosnych" przeczuwane przez zamknięte koperty. Podobnie jak wobec słowa, również wobec światła Agnieszka stosuje podobny gest wydobywania przez ograniczanie. W nawiązującym do powieści "Pani Dalloway" Virginii Woolf obrazie "I don't want flowers" porządkujący rytm i narzucona dyscyplina podziałów okazuje się wyzwalająca. W wąskich szczelinach pojawia się zbawienne światło i kolor. Ograniczanie barw wydobywa je i uwypukla. Niedopowiedzenie wywołuje znaczenia, a zamalowywanie pozwala, by zaistniał blask.