Nowa choreografia. Ciała i myśli – Ana Szopa, Teresa Fazan

Name: Nowa choreografia. Ciała i myśli – Ana Szopa, Teresa Fazan
Start: 2025-10-17T18:00:00+02:00
End: 2025-10-18T14:00:00+02:00
Location: ul. Gołębia 14-16, 30-007 Kraków, Poland

Schedule

Fri, 17 Oct, 2025 at 06:00 pm to Sat, 18 Oct, 2025 at 02:00 pm

UTC+02:00

Location

ul. Gołębia 14-16, 30-007 Kraków, Poland | Krakow, MA

Projekt „Nowa choreografia. Ciała i myśli” jest kontynuacją działań realizowanych w 2022 roku w ramach projektu „Nowa choreografia. Kierunki i praktyki”, który rozpoczął się od serii pytań o możliwości budowania sojuszy między badaczkami i artystkami. W tegorocznej odsłonie zapraszamy na cztery dwudniowe wydarzenia artystyczno-edukacyjne, w ramach których odbędą się wykłady performatywne i warsztaty z osobami pracującymi w obszarze nowej choreografii oraz na styku tańca i teatru dramatycznego. Do prezentacji swoich praktyk zaprosiłyśmy tandemy twórcze złożone z osób współpracujących w różnych układach (np. choreografx–dramaturx, choreografx–performerx, choreografx–producentx). Podczas kolejnych spotkań gościnie i goście podzielą się z nami swoimi strategiami ucieleśnionego współmyślenia oraz sposobami wywarzania narzędzi artystycznych.

Gościniami trzeciego spotkania będą Ana Szopa (performerxx, choreografxx) i Teresa Fazan (dramaturżka i badaczka), które zaproszą nas do wspólnego obejrzenia nagrania ich spektaklu “Łys” (po którym odbędzie się rozmowa) oraz przetestowania w formie warsztatowej wybranych narzędzi, które posłużyły im w tej pracy.
Szczegóły już wkrótce.

“Łys”
Jeden koleś na imprezie zapytał mnie: „Jesteś mężczyzną czy kobietą?”. A ja na to: „Jestem twoim pytaniem. Ty masz pytanie. Ja nie mam pytania. Jestem Łys”.
Łys — Tak?
Co ty właściwie jesteś? — Oh, Łys, twoje pytanie.
A co tak patrzą na ciebie z tyłu? — Łys, nie wiem, może im ktosię przypominam?
Łys, słysz — Co?
Co to Łys — Jestem Łys, jestem plecem, dupą, echem…
Zdjxłxm z siebie skórę
Pod spodem była kolejna
Pod spodem kolejna. Kolejna
Wlazłxm w nie swoje buty, żeby stać się sobą
Wychodzę z domu, zostawiam zaimki w holu
Zapomniałxm twarzy, ale to ok, łatwiej mi tak
I tak mam więcej do powiedzenia plecami
Nie musisz rozumieć, wystarczy, że słysz
Ale czy słuchasz?
Zgubiłxm twarz — A może nigdy nie miałxm twarzy,
Miałxm ogon, trzecią nogę, metalową nogę
Tfu sorry laskę
Hej! Ty! — Dasz mi skórę
Oddaj skórę
Wlej się w skórę
Zmieścimy się tam we 2
Będzie wygodniej
Oddam skórę, masz
O! Czujesz? Do pleców ci
W jaki sposób ciała mogą pojawiać się w przestrzeni, komunikować ze sobą i widzxami poza kodem binarności? ŁYS otwiera percepcję na cielesność w oderwaniu od nawykowego przypisywania jej cech i tendencji do erotyzacji nagości. Przyglądając się temu, co w ciele znane i oswojone, i temu, co osobliwe i nieprzejrzyste, ŁYS bada możliwość postpłciowego tańca. Kierując uwagę ku sensorycznym i dźwiękowym aspektom zdarzenia, ŁYS rozumie cielesność i podmiotowość jako niestałe, zmienne, wchodzące w ciągłe relacje z otoczeniem. Pracując z ciałami ludzkimi i nieludzkimi, trackami muzycznymi i dźwiękami zbieranymi na żywo z otoczenia pełzniemy ku postpłciowej wspólnotowości.
W spektaklu wykorzystywany jest dym, migające światła oraz głośna muzyka, a także występuje nagość. Przedstawienie przeznaczone jest dla osób od 16 roku życia.
Kreacja i performens: Ernest Borowski, Ula Dziurdzia, Teresa Fazan, mariia Lemperk, sos k. osowska, Ana Szopa, Szymon Tur
Choreografia: Ana Szopa
Dramaturgia: Teresa Fazan
muzyka, video, logotyp: Ernest Borowski
instalacja: mariia Lemperk
Koordynacja intymności: Aleksandra Osowicz
Produkcja: Olga Konik (Kolektyw Artystycznych Form Eksperymentalnych KAFE), Teatr Łaźnia Nowa, Dom Utopii – Międzynarodowe Centrum Empatii, Narodowy Instytut Muzyki i Tańca

Teresa Fazan – badaczka, dramaturżka, autorka tekstów. Studiowała filozofię i historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz Wolnym Uniwersytecie w Berlinie, a także gender studies na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim w Wiedniu. Doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UW. W pracy badawczej interesuje się przede wszystkim teorią dekolonialną, black studies i reprodukcją. Jako dramaturżka współpracowała m.in. z Martą Ziółek, Jäckie Rydz i Aną Szopą. Redaktorka „Machiny Myśli”, internetowego magazynu filozoficznego.

Ana Szopa (they/them/xyr) – choroegrafxx, performerxx, hosterx tańca, tatuatorxx. Niefortunna absolwentka zakładu Tańca na Akademii Muzycznej w Katowicach, uczestniczka III edycji Kem Szkoła w Warszawie, stypendystka Atlas Impuls Tanz w Wiedniu, uczestniczka Programu Mystery School PACAP 8 w Lizbonie z Meg Stuart, stypendystka programu Młoda Polska. W pracy skupia się na powoływaniu istot, performatyce i krytycznym podejściu do roli tańca. Interesują je nauki/sztuki magiczne ezoteryczne, kamp, trash, seksualność. Członkini kolektywów; Trevoga i PL_ur. Współpracowała m.in. z Martą Ziółek, Neda Ruzheva, Agnieszka Jakimiak i Mateuszem Atmanem, Meg Stuart i Moniką Strzępka.
Kolejne spotkania:
Katarzyna Sikora i Marcin Miętus (7–8.11.2025):

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Projekt „Nowa choreografia. Ciała i myśli” sfinansowano ze środków Inicjatywy Doskonałości Uniwersytetu Jagiellońskiego (IDUJ) 2025 i Wydział Polonistyki UJ
Autorki projektu: Zuzanna Berendt, Daria Kubisiak, Alicja Müller, Izabela Zawadzka
Autorka identyfikacji projektu: Weronika Wawryk