“Jania i Iwo. Opowieść o przyjaźni” spotkanie autorskie z Małgorzatą Roman-Zakrzewską

Name: “Jania i Iwo. Opowieść o przyjaźni” spotkanie autorskie z Małgorzatą Roman-Zakrzewską
Start: 2025-10-11T11:00:00+02:00
End: 2025-10-11T12:00:00+02:00
Location: Freta 20/24a, Warszawa

Schedule

Sat Oct 11 2025 at 11:00 am to 12:00 pm

UTC+02:00

Location

Freta 20/24a, Warszawa | Warsaw, MZ

Zapraszamy na spotkanie premierowe z Małgorzatą Roman-Zakrzewską w dniu 11 października o godz.11. Spotkanie przeznaczone jest szczególnie dla dzieci w wieku 6-9 lat i odbędzie się formie warsztatów oraz wspólnego czytania. Jeśli pogoda nam pozwoli, to będziemy także zwiedzać zakątki naszego jesiennego ogrodu.
“Jania i Iwo. Opowieść o przyjaźni” to książka opowiadająca o pierwszej ważnej relacji. Takiej, którą pamięta się przez całe życie. Będzie beztrosko, zabawnie ale pojawią się też wzruszenia. To idealna książka do wspólnego czytania z dzieckiem w wieku wczesnoszkolnymi i do samodzielnego czytania. Powrót po wakacjach mógł zmienić oblicze dotychczasowych przyjaźni ale też może pojawić się szansa na nowe znajomości. Niech historia Jani i Iwa da Wam wsparcie!
Cieszymy się szczególnie na to spotkanie bo Małgosia od lat jest częścią naszej rodzicielskiej społeczności. W jej debiutanckiej książce “Lusia. Opowieści o przygodach dzielnych urwisów” można znaleźć nawiązania do naszej grupy Leśnych Szperaków. To pochwała rodzicielstwa bliskości. Jest bardzo rodzinna i można w niej odnaleźć codzienne sytuacje bliskie małym i dużym czytelnikom. Druga książka “Pimpcio” jest pełna psot kilkuletniego chłopca. Jego przygody wywołają zapewne salwy śmiechu a rodzice będę mogli poczuć, że w każdej rodzinie bywa pod górkę. Jesteśmy ciekawi Waszych wrażeń z lektury!
O książce
“Jania i Iwo. Opowieść o przyjaźni” została wyróżniona w VI konkursie im. Astrid Lindgren, organizowanym przez Fundację Cała Polska Czyta Dzieciom.
Poczuj klimat opowieści i przeczytaj fragment książki:
“Wyrosłam w przekonaniu, że przyjaźń i dobro są tak naturalne jak to, że oddychamy. Jak to, że latem od morza wieje przyjemny wiatr, a zimą, jeśli chmury są łaskawe, prószy z nich miękki śnieg. Wydawało mi się, że ludzie zwykle są dobrzy – nawet jeśli nie dla mnie, to chociaż dla kogoś innego. Byłam pewna, że to, co mam ja – mają też inni, i że każdy ma osobę tak bliską, że może zawsze, ale to zawsze na nią liczyć. Kiedy dorastałam, ze smutkiem zauważałam, że nie wszyscy widzą świat tak jak ja. Jako bezpieczną przystań, w której każdy ma swój dom. Mój dom był całym moim światem. Byli w nim rodzice, młodszy brat, mały ogródek i leniwy kot. I zawsze był ktoś, kto cieszył się z tego, że jestem. Odkąd pamiętam, w moim świecie był też Iwo.
Iwo był inny. Inny niż ja. Dla siebie był pewnie taki, jaki powinien być, ale dla mnie był inny, bo był chłopcem. Mieszkał na tej samej ulicy co ja i miał swój świat, w którym była mama, siostra i wielkie marzenia o byciu pilotem. Iwo zawsze chciał być pilotem.”