green&blue dreamin’

Name: green&blue dreamin’
Start: 2025-11-15T19:00:00+01:00
Location: ul. Barska 29, 02-315 Warsaw, Poland

Schedule

Sat, 15 Nov, 2025 at 07:00 pm

UTC+01:00

Location

ul. Barska 29, 02-315 Warsaw, Poland | Warsaw, MZ

Gdy za oknem przyroda zapada w sen, my zadajemy sobie pytanie: czy zawsze będzie miała szansę na ponowne przebudzenie?
Zapraszamy na koncert przygotowany przez nasz zespół, poświęcony tematyce ekologicznej. Chcemy pokazać, jak muzyka współczesna może stać się przestrzenią refleksji nad kondycją naszej planety i konsekwencjami ludzkiej działalności. Program obejmuje utwory podejmujące wątki degradacji środowiska, wszechobecności technologii, utraty kontaktu z naturą oraz konieczności poszukiwania nowych form koegzystencji człowieka z przyrodą. W ramach naszych międzynarodowych współprac z kompozytorkami i kompozytorami z Niemiec i Wielkiej Brytanii zaprezentujemy także dwie premiery: najnowszy utwór Aleda Smitha oraz dedykowaną specjalnie dla naszego zespołu kompozycję Jeanne Artemis. Oba dzieła stanowić będą mocny akcent wieczoru. Dopełnieniem programu będą utwory Katarzyny Krzewińskiej, Wojciecha Błażejczyka i Aleksandry Kacy – napisane z myślą o Hashtag Ensemble i wykonywane już przez nas zarówno w Polsce, jak i na scenach międzynarodowych.
Program:
Aleksandra Kaca Coal
Wojciech Błażejczyk Aether
Katarzyna Krzewińska green&blue dreamin
Jeanne Artemis Ashes on my tongue (2022)*
Aled Smith Screaming Flesh** (2025)*
*prawykonanie
** Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca”
Wystąpią:
Marta Grzywacz wokal
Flet Chyrzyńska flety **
Adam Eljasiński klarnety
Łukasz Nędza saksofony **
Nadia Mikołajczyk perkusja *
Paweł Janas akordeon
Marta Piórkowska skrzypce
Aleksandra Demowska-Madejska altówka
Antoni Majewski wiolonczela *
Mateusz Loska kontrabas
Wojciech Błażejczyk gitara basowa
Lilianna Krych dyrygentka
* Akademia PRO
** gościnnie
Realizacja:
produkcja: Marta Piórkowska i Aleksandra Demowska-Madejska
identyfikacja wizualna: Aleksandra Ołdak
reżyseria dźwięku: Kosma Standera
Koncert współprodukowany wraz z Oddziałem Warszawskim Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków
Przestrzeń Muzyki Współczesnej Hashtag Lab współfinansuje Miasto Stołeczne Warszawa.
Patronem medialnym Przestrzeni Muzyki Współczesnej Hashtag Lab jest POLMIC.PL. i Dwójka Polskie Radio.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej o artystach/utworach:
Aled Smith Screaming Flesh
Krzyczące ciało pamięta teraźniejszość z odległej przyszłości, w której lasy przetrwały jedynie jako światy ze snów, których Ziemia nie jest już w stanie zachować. To, co pozostaje, składa się z cieni i imitacji: roje owadów pożerają same siebie, zawracając w nieskończonych pętlach. Nic nie rośnie. To, co już zostało utracone, nie może być ocalone. A to, co trwa, to rany, które nigdy się nie zamykają.
O kompozytorze:
Aled Smith (ur. 1990) to brytyjsko-irlandzki kompozytor i artysta dźwiękowy. Jego artystyczne poszukiwania koncentrują się wokół wykorzystania barwy i instrumentacji do tworzenia barw. Jego prace zniekształcają i łączą perspektywy przetworzonych obiektów, a także elektroniki analogowej i technik wzmacniania. Tworzy utwory wizualne, przestrzenne i dźwiękowe poprzez dekontekstualizację i dezintegrację. Jego muzykę zamawiali i wykonywali m.in. Rage Trombones, Aleksandra Demowska-Madejska, Concept Store Quartet, E‑Mex Ensemble, TAK Ensemble, Jason Alder, Gośka Isphording, Duo Alto, Miłos Drogowski, MCME, Fidan Aghayeva-Edler i inni. Prace Smitha były prezentowane na wielu festiwalach na całym świecie i cieszą się dużą obecnością w Internecie. SYNTHETIS, Festiwal Towards Sound, wystawa WHAT MATTERS, Kalv Festivalen, Festiwal Transmediale, Festiwal Audio Art, festiwal impuls, festiwal Darmstadt, festiwal CEME, festiwal KCMD, TENSO Days, Alba Music Festival, Seven Gates Festival i wiele innych. Jego utwory były wykonywane w wielu prestiżowych salach koncertowych na całym świecie, m.in.: Royal Liverpool Philharmonic Hall, Southbank Centre, MUMUTH, Llangollen International Eisteddfod Pavilion, Royal Northern College of Music, Levontin 7, Grypari Cultural Centre. Smith jest stypendystą Junge Akademie (2021) w Akademie der Kunste w Berlinie. W 2017 roku otrzymał Złoty Medal za kompozycję od Royal Northern College of Music za trio fortepianowe „Dämmerung”. Jego praca „ex” została zwycięzcą zaproszenia do zgłaszania wyników w 2020 r. w serwisie Score Follower. W 2013 roku zwyciężył w konkursie „Mini-commission” Royal Philharmonic Society i otrzymał III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie British Harpsichord Society. Za swoją pracę na konkursach i wezwaniach do punktacji otrzymał liczne wyróżnienia. Smith uzyskał stopień doktora w Royal Northern College of Music (2018) oraz tytuł magistra w dziedzinie kompozycji (2014) z wyróżnieniem w tej samej instytucji. Uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie muzyki (BMus Hons) na Liverpool Hope University, który ukończył z wyróżnieniem w klasie First (2012) i jest członkiem Associate Fellow Higher Education Academy (2017). Jego głównymi nauczycielami byli Adam Gorb, Emily Howard, Gary Carpenter i Stephen Pratt, ale pobierał także lekcje u Chayi Czernowin, Zygmunta Krauze, Johannesa Kreidlera, Clary Iannotta, Marco Stroppa, Toshio Hosokawa, Brian Ferneyhough, Liza Lim, Mark Andre , Pierluigi Billone, Franck Bedrossian, Raphael Cendo, Dmitri Kourliandski i inni. Uczestnik Międzynarodowych Kursów Kompozytorskich Synthetis (2018, 2019 i 2022), Festiwalu Impuls (2019 i 2021), Festiwalu Kalv (2021), Akademii MCME (2021), Akademii Delian (2019), kursu kompozytorskiego CEME (2019). 2019) i DME/Kijowskie Dni Muzyki Współczesnej (2018). Komponuje także dla filmu i teatru, a jego najnowszy projekt to: Entuzjastki, siłyczki, bojowniczki. Kobiety Mazowsza 1863- 1918 (2023) dla Muzeum Niepodległości w Warszawie. Obecnie współpracuje z Fundacją Music Gardens jako doradca Composition Course Synthetis i realizuje film dokumentalny o organizacji (2024), jej historii i znaczeniu w polskiej muzyce artystycznej. Jest zapalonym rzemieślnikiem i wynalazcą, często konstruującym urządzenia i instrumenty elektroniczne. Dodatkowo rozwija obecnie kilka projektów muzycznych, pod różnymi pseudonimami.
Jeanne Artemis – Ashes on my tongue
Muzyka jest dla mnie opowiadaniem historii poprzez emocjonalną reakcję na rzeczy, które nas otaczają – te dobre i złe. Katastrofy, jakie ludzie sprowadzaja na środowisko naturalne i innych ludzi, stanowią stały temat mojej twórczości. Na przykład mój utwór Scherben (2015) na sopran i wiolonczelę wyraża stratę: „Ręce sięgały przez popioły, po odłamki,których nie dało się już złożyć na nowo”. W moim utworze zatytułowanym Ashes on my tongue, napisanym dla zespołu Hashtag Ensemble, kontynuowałam tę linię pracy i zestawiałam beznadzieję z nadzieją, dając wyraz tęsknocie i miłości do naszej Matki Natury. Dotyk różnych materii – takich jak skorupa ziemi, gleba, pył, deszcz – w ich kruchości, ale też w ich sile – nie był przedstawiony jak obraz, lecz raczej jak odczucie opuszków palców dotykających ich i emocjonalna reakcja, którą to wywoływało.Utwór został napisany dla Hashtag Ensemble w 2022 roku w ramach współpracy i grantu “Virtual Partner Residency” Instytutu Goethego w Berlinie.
O kompozytorce:
Jeanne Artemis
Jeanne Artemis to kompozytorka i artystka dźwięku elektronicznego mieszkająca w Berlinie. Jej twórczość koncentruje się na tworzeniu przestrzeni ukojenia i współczucia wobec niewidocznego cierpienia jednostek i wspólnot. Powstające w ten sposób indywidualne światy dźwiękowe poszukują kontaktu z tymi, którzy doświadczają ciemności.Od najmłodszych lat czerpała inspiracje z europejskiego modernizmu, dorobku kultur pozaeuropejskich oraz innowacyjnych form muzyki undergroundowej. Konsekwentnie poszerzając granice sztuki w różnych gatunkach, zyskała uznanie i stała się inspiracją dla innych twórców. Otrzymała stypendia m.in. Goethe-Institut, Senatu Berlina ds. Kultury i Europy, Musikfonds e.V., Neustart Kultur oraz Niemieckiej Rady Muzycznej. Jej sylwetka została zaprezentowana w „Neue Zeitschrift für Musik” (nr 2/2021). Muzyka Jeanne Artemis była wykonywana na całym świecie – m.in. w Argentynie, Brazylii, Kanadzie, Chile, Kolumbii, Danii, Finlandii, Niemczech, Grecji, Islandii, Iranie, we Włoszech, Meksyku, Polsce, Szwecji, Wielkiej Brytanii i USA. Podczas pobytu rezydencyjnego w Schöppingen artystka zrealizowała projekt oparty na badaniu i twórczym wykorzystaniu historycznych urządzeń rolniczych w projektowaniu dźwięku. Choć nie było to pierwotnie planem rezydencji, odkrycie w tamtejszej muzealnej stodole niezwykłych brzmień tych przedmiotów stało się impulsem do stworzenia obszernej biblioteki dźwięków, które znajdą zastosowanie w przyszłych utworach. Świeże powietrze, otoczenie natury i przyjazna atmosfera miejsca dodatkowo pobudziły jej kreatywność i przyniosły nowe pomysły artystyczne.
Katarzyna Krzewińska green&blue dreamin
Założeniem utworu było połączenie dźwięków świata przyrody z dźwiękami współczesnego miasta i stworzenie komentarza na temat pośpiechu codziennego życia i naszej głębokiej potrzeby bliższego kontaktu z naturą. Warstwa elektroniczna utworu oraz brzmienia instalacji muzycznej zostały stworzone w całości z nagrań terenowych (dźwięki natury i miasta), nadając warstwie audio organiczny charakter. Są to dźwięki, które otaczają nas na co dzień – często niezauważone, pomijane, nieodkryte, a czasem niepożądane. Obiekty instalacji dźwiękowej symbolizują naszą potrzebę bliskości z naturą (gałąź, kwiaty, woda), a także naszą zależność od technologii, pośpiech i konsumpcjonizmu (telefon, zegar, monety). Muzycy wchodzą w interakcję z tymi obiektami i wydobywają z nich dźwięki, co staje się elementem performansu.
O kompozytorce:
Katarzyna Krzewińska – kompozytorka i artystka dźwiękowa tworząca muzykę instrumentalną i elektroakustyczną, muzykę teatralną oraz instalacje dźwiękowe. Laureatka stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od kilku lat zaangażowana w temat nagrań terenowych, tworzy kompozycje wykorzystujące zebrane materiały dźwiękowe. W 2023 roku rozpoczyna międzynarodowy projekt „Renewable Music”, w ramach którego rozwija swoje zainteresowania w tym zakresie. W tym samym roku zaproszona zostaje na rezydencję artystyczną „composer.pl”, podczas której spędza dwa tygodnie pracy twórczej na Islandii. Wynikiem tej rezydencji była współpraca z Akademią NOSPR, dla której stworzyła 3 krótkie formy orkiestrowe w 2024 roku. Obecnie pracuje nad swoim projektem artystycznym „Usłysz Miasto”, który realizuje w ramach Stypendium Twórczego Miasta Krakowa 2024. Ponad to, jest kompozytorką-rezydentką w programie “Rezydencje Kompozytorskie” organizowanym przez Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów oraz Stowarzyszenie Autorów ZAIKS.
Wojciech Błażejczyk – Aether [2020] na zespół, fale elektromagnetyczne i live electronics to utwór oparty na dźwiękach emitowanych przez fale elektromagnetyczne, otaczające współczesnego człowieka. Ich źródłem jest promieniowanie radiowe, telefony komórkowe, sieć Wi-Fi, komputery, transformatory, urządzenia elektroniczne, a nawet kuchenki mikrofalowe. Otaczają nas nieustannie, nie ma od nich ucieczki. Nie widzimy tego promieniowania, ale wyobraźmy sobie, co by się stało, gdybyśmy mogli je usłyszeć. Okazuje się, że fale elektromagnetyczne można nagrać i przekształcić w dźwięk. Wykorzystałem w tym celu urządzenie SOMA Laboratory Ether, spacerując ulicami Warszawy, w centrach handlowych, biurach, metrze itp., wsłuchując się w elektromagnetyczny pejzaż mojego otoczenia. Nagrania te są wykorzystywane w warstwie elektronicznej utworu, wraz z transformacjami dźwięków instrumentów na żywo. Utwór został napisany dla Hashtag Ensemble.
O kompozytorze:
Wojciech Błażejczyk (ur. 1981) – kompozytor, gitarzysta, sound designer. Ukończył kompozycję na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Zygmunta Krauze, reżyserię dźwięku na UMFC w klasie prof. Andrzeja Lupy oraz Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Jest adiunktem na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki na UMFC, kierownikiem Studia Muzyki Elektronicznej i Komputerowej. Jego utwory były wykonywane na wielu festiwalach w Polsce i za granicą, m.in. New Music Concerts (Toronto), Warszawska Jesień, Polish Modern:New Directions in Polish Music Since 1945 (Nowy Jork), Visegard Portraits, Musica Moderna, Musica Electronica Nova, Musica Polonica Nova, Poznańska Wiosna Muzyczna, Warszawskie Spotkania Muzyczne, AudioArt, Afekt Festival, przez zespoły takie jak MusikFabrik, Polska Orkiestra Radiowa, Lucilin, Filharmonia Gorzowska, New Music Concerts Ensemble, Orkiestra Wratislavia, Radomska Orkiestra Kameralna, Kwadrofonik, Sinfonia Iuventus, Hashtag Ensemble. W sezonie 2014/15 był kompozytorem-rezydentem przy Chórze Akademickim im. prof. Jana Szyrockiego ZUT w Szczecinie w ramach programu IMIT. Tworzy zarówno muzykę akustyczną jak i elektroakustyczną. Skomponował muzykę do 18 spektakli teatralnych, 12 filmów dokumentalnych i krótkometrażowych, gry komputerowej Hard Reset oraz 2 audiobooków. Jest laureatem szeregu nagród w konkursach kompozytorskich, m.in. III nagrody w I Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim K. Pendereckiego Arboretum, I nagrody w 52. Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda (2011); II nagrody w 51. Konkursie Młodych Kompozytorów im. T. Bairda (2010). Jego utwór Warsaw Music znalazł się w finale konkursu Europejskiej Unii Radiowej EBU Palm Ars Acustica 2016. W 2013 r. uczestniczył w warsztatach IRCAM Forum Workshops w Paryżu, w 2017 – w programie Composer Collider z zespołem MusikFabrik. Wydał 4 płyty monograficzne: Muzyka strun (Chopin University Press, 2022), General Theory of Relatovity (2021, KAIROS), Trash Music (Requiem Records, 2018) i Loopowizacje (2013, For Tune) i szereg płyt z muzyką improwizowaną (z Hashtag Ensemble i The Intuition Orchestra). Wojciech Błażejczyk jest także aktywnym gitarzystą. Wykonuje muzykę nową i improwizowaną na gitarze elektrycznej oraz z użyciem elektroniki, a także obiektofonów – stworzonych przez siebie instrumentów (są to przedmioty codziennego użytku, których dźwięk jest przetwarzany na żywo). Koncertował m.in. na festiwalach Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, Musica Polonica Nova, Musica Electronica Nova, AdLibitum, Musica Moderna, Audio Art, Ankunft: Neue Musik, Olympus Jazz Festival, Visegard Portraits, Meridien, Poznańska Wiosna. Występuje z zespołem muzyki nowej Hashtag Ensemble. Wykonuje także muzykę improwizowaną (występował m.in. z Kawalerami Błotnymi, Electronishes Gluck, Adamem Pierończykiem, Agatą Zubel, Krzysztofem Knittlem, Joëlle Léandre). Współtworzy trio improwizujące Sonofrenia oraz zespół Niemy Movie wykonujący muzykę na żywo do filmów niemych. Jako reżyser dźwięku specjalizuje się w nagraniach i projekcji dźwięku na koncertach muzyki nowej oraz tworzeniu sound design’u do filmów. Prowadził warsztaty z muzyki elektroakustycznej na Międzynarodowym Kursie Kompozytorskim Synthesis w Radziejowicach. Prowadzi także warsztaty dla dzieci związane z muzyką elektroakustyczną i wykorzystaniem obiektów w muzyce.
Aleksandra Kaca – Coal na flet, klarnety, skrzypce, wiolonczelę i elektronikę
W 2018 roku widziałem wystawę „Pollock i Szkoła Nowojorska” w Complesso del Vittoriano w Rzymie. Pośród dynamicznych dzieł Jacksona Pollocka moją uwagę przykuł czarno-biały obraz Franza Kline’a. To był Mahoning. Wyraźna interakcja między szerokimi, czarnymi liniami na kontrastującym tle okazała się ciekawym pomysłem muzycznym.
O kompozytorce:
Aleksandra Kaca
W swojej twórczości skupia się przede wszystkim na barwie, sięgając po nietypowe zestawienia instrumentów, takie jak zestawienie harfy i fortepianu w Smugach cienia (The Shadow Line) czy sopranowego i barytonowego saksofonu z elektroniką w Argumencie snu (The Argument of Sleep). Jest laureatką I nagrody w 56. Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda oraz beneficjentką programu „Muzyka Naszych Czasów”, w ramach którego wybrane utwory zostały nagrane przez DUX, a partytury opublikowane przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne. W 2020 roku odbyła rezydencję artystyczną na Islandii (zorganizowaną przez Agatę Zubel i Michała Moca). Jej kompozycje były wykonywane w USA, Norwegii, Danii, Hiszpanii, Francji, Izraelu, Niemczech i Polsce – m.in. na festiwalach Warszawska Jesień, Sacrum Profanum, WarszeMuzik, Mixtur (Barcelona), ManiFeste (Paryż), Pulsar Festival (Kopenhaga), a także w Filharmonii Narodowej, Nowym Teatrze i Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. Jej muzykę prezentowały takie zespoły i artyści jak Ensemble intercontemporain, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia (NOSPR), Hashtag Ensemble, Esbjerg Ensemble, czy Kebyart. W latach 2019–2021 pełniła funkcję menedżerki zespołu Hashtag Ensemble. Pracowała przy realizacji takich wydarzeń jak Festiwal Kwartesencja (Royal String Quartet) czy Festiwal Kwadrofonik. Z ramienia Narodowego Centrum Kultury koordynowała m.in. koncert Leszka Możdżera w Planetarium Centrum Nauki Kopernik oraz projekt Sławka Jaskułke „Europa 67/21” (koncert w Polskim Radiu i wydanie albumu). Od 2022 roku jest wiceprzewodniczącą Sekcji Muzyki Poważnej ZAiKS. Jest absolwentką italianistyki na Uniwersytecie Warszawskim oraz kompozycji i studiów podyplomowych z zarządzania w muzyce na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Studiowała także kompozycję w Królewskiej Akademii Muzycznej w Aarhus w klasie Simona Steen-Andersena i Nielsa Rønsholdta, a także produkcję kultury, dziennikarstwo i multimedia na Uniwersytecie LUMSA w Rzymie.
Wybrane utwory: seems na harfę i elektronikę (2024), Neve na elektryczny kwartet smyczkowy i elektronikę (2023), Spaces (cykl miniatur elektroakustycznych, 2022), Envers na zespół i elektronikę (2021), abisal na kwartet saksofonowy (2021), Inner na flet, flet prosty altowy, live electronics i wideo (2020), rilievo na orkiestrę i elektronikę (2020), Coal na flet, klarnet basowy, skrzypce, wiolonczelę, sampler i live electronics (2020), Common Ground na zespół i elektronikę (2018), Argument snu na saksofony i elektronikę (2017), Volière II na klarnet, wiolonczelę i kontrabas (2017), Flarlægur na skrzypce i altówkę (2016), Mémoire de l’ombre na wiolonczelę (2015), Smugi cienia na harfę, fortepian i wiolonczelę (2014).