„Popiół i diament” (1958), reż. Andrzej Wajda | TOP 10 Polskiego Kina według Pełnej Sali

Name: „Popiół i diament” (1958), reż. Andrzej Wajda | TOP 10 Polskiego Kina według Pełnej Sali
Start: 2025-10-30T18:30:00+01:00
Location: Plac Defilad 1, Warszawa

Schedule

Thu, 30 Oct, 2025 at 06:30 pm

UTC+01:00

Location

Plac Defilad 1, Warszawa | Warsaw, MZ

💎 „Popiół i diament” już 30 października w Kinotece. Pokaz arcydzieła Andrzeja Wajdy odbywa się w ramach przeglądu TOP 10 Polskiego Kina według Pełnej Sali.
🎟️ Bilety dostępne w poniższym linku:
https://kinoteka.pl/film/popiol-i-diament-top-10-polskiego-kina/
🗣️ Przed seansem odbędzie się prelekcja.
Opis fabuły:
🪖 Maciek Chełmicki (Z. Cybulski), młody akowiec otrzymuje rozkaz zastrzelenia sekretarza KW PPR w przededniu zakończenia drugiej wojny światowej. W tym samym czasie poznaje Krystynę (E. Krzyżewska), barmankę w hotelu. Rozdarty między poczuciem obowiązku a rodzącym się uczuciem będzie musiał dokonać wyboru. Tej nocy trwa bankiet z okazji zwycięstwa. Poranek okaże się dla bohatera tragiczny w skutkach.
🎞️ Film Andrzeja Wajdy zapisał się w historii polskiej kultury i światowego kina jako film ikoniczny dla Szkoły Polskiej oraz symbol narodowej kinematografii. Mimo że był adaptacją popieranej przez władze Polski Ludowej powieści Jerzego Andrzejewskiego „Zaraz po wojnie” (1947), nie realizował zamówienia władzy, gdyż przeniósł uwagę i sympatię widzów ze starego komunistycznego działacza na młodego akowca , podkreślając tragizm jego losu. Co więcej, zupełnie porzucił estetykę socrealizmu na rzecz nowej estetyki obrazu, gry aktorskiej, niejednoznacznej oceny moralnej.
👉 Uznany za najlepszy film polski 1958 roku przez redakcję czasopisma „Film”, zdobył szereg nagród za granicą: m.in. FIPRESCI w Wenecji (1959), nagrodę Kanadyjskiej Federacji Stowarzyszeń Filmowych w Vancouver (190), nagrody krytyki filmowej w Niemczech Zachodnich i w Czechosłowacji.
✍️ „Popiół i diament” zajął 4. miejsce w zestawieniu TOP 10 Polskiego Kina według Pełnej Sali. Na łamach portalu o filmie pisała Julia Palmowska:
🟤 Pisanie w 2024 roku tekstu o legendarnym Popiele i diamencie wiąże się z niebezpieczeństwem reprodukcji hermeneutycznych sensów. Obraz przecież nie dość, że na karku ma już dobre 65 lat, to już od czasu swojej premiery wzbudza żywą dyskusję dotyczącą z jednej strony politycznej czy też moralnej istoty dzieła Wajdy, z drugiej jego metody adaptacji literackiego pierwowzoru lub patriotycznej mitologii.
🟤 (…) Intensywne sytuacje audiowizualne u Wajdy przywołują na myśl Mickiewiczowskie Dziady. Oprócz pęknięć budują je również w końcu patetyczne ekspresje. Chełmicki też przecież żąda odrodzenia. Prezentuje nawet swoje improwizacje: małą – za którą można uznać scenę wspominania poległych podczas wojny przyjaciół i podpalania spirytusu w kieliszkach na znak czasów minionych (w tym wypowiadane przez Cybulskiego słowa: „ale jednak to były czasy”) – oraz wielką – kiedy Maciek wygłasza własne „Ja czuję!” w postaci „Ja chcę po prostu żyć”. Jakby ostatni taki temporalny odcinek egzystencji chciał zakończyć jakąś sensowną pointą.
🟤 Także polskość kwitowana jest tu patetycznymi hasłami, np. kiedy na pytanie o to, czy na sali świętuje solenizant, czy jubilat, gość otrzymuje odpowiedź: „Co też pan wygaduje? O Polskę chodzi”. Takimi hasłami Wajda konstruuje mitologię i obserwuje erozję jej powagi, dekonspiruje absurdy, żeby dotrzymywały kroku rozpadowi psychicznego konstruktu Maćka.
⛓️ Więcej o zestawieniu TOP 100 najlepszych polskich filmów w historii według redaktorów portalu Pełna Sala przeczytacie tutaj:
https://pelnasala.pl/polski-top-100/
Organizatorzy: Kinoteka PKiN, Pełna Sala
Partner: Stowarzyszenie Kin Studyjnych, Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny