Wspominki – kolażowe spotkanie z przodkiniami | „Odbicia i echa” Ola Marzęta | MOM TO ART 13

Name: Wspominki – kolażowe spotkanie z przodkiniami | „Odbicia i echa” Ola Marzęta | MOM TO ART 13
Start: 2025-10-31T18:00:00+01:00
End: 2025-10-31T20:00:00+01:00
Location: Muzeum Osiedli Mieszkaniowych

Schedule

Fri Oct 31 2025 at 06:00 pm to 08:00 pm

UTC+01:00

Location

Muzeum Osiedli Mieszkaniowych | Lublin, LU

⚫️ Termin: 31.10.2025 (piątek), godz. 18.00–20.00
⚫️ Miejsce: Muzeum Osiedli Mieszkaniowych, ul. Wileńska 21 (targ, nad sklepem Modne i tanie dla każdego ubranie).
⚫️ Obowiązują zapisy przez formularz: https://forms.gle/J3nDDWjgSLskGnsQA.
⚫️ Dostępność: Wydarzenie w przestrzeni niedostępnej dla osób z niepełnosprawnością motoryczną. Brak tłumaczenia na PJM.
Wieczorne spotkanie przy kolażu i rozmowie o pamięci. Wspólnie z Pauliną Mazurek i Olą Marzętą przyjrzymy się wspomnieniom o naszych przodkiniach – kobietach, których ślady trwają w nas. Inspirując się wystawą „Odbicia i echa” stworzymy kolaże w technice mieszanej, oddające te osobiste i pokoleniowe echa. Wystawa zachęca do podglądania intymnych scen rodzinnych. Podczas spotkania przeniesiemy tę ideę w działanie: spróbujemy uchwycić własne wspomnienia, łącząc przeszłość z teraźniejszością w formie artystycznej opowieści.
⬛ Udział w warsztatach to koszt 20 zł – ten datek pozwala nam pokryć materiały potrzebne do wspólnej twórczej pracy. Jeśli chcesz wesprzeć MOM jeszcze bardziej, możesz wpłacić jeszcze 10 zł. W zamian otrzymasz wyjątkową pocztówkę z naszej osiedlowej serii – cały dochód przeznaczamy na dalsze działania Muzeum Osiedli Mieszkaniowych. Dzięki Tobie możemy działać, tworzyć i zapraszać do wspólnego odkrywania osiedla. Możesz też postawić nam wirtualną kawę i dorzucić się do tego, co robimy – https://buycoffee.to/muzeum.osiedli.mieszkaniowych.
__________________
⚫ O wystawie
„Odbicia i echa” to eksperymentalna wystawa opowiadająca o relacjach między czterema pokoleniami kobiet z rodziny Oli Marzęty. Składają się na nią instalacje wykorzystujące archiwalne fotografie, przedmioty codziennego użytku i tekstylia. Ich uczestniczący charakter zachęca osoby odwiedzające do wejścia w intymny dialog z prezentowanymi treściami oraz do odniesienia ich do własnych doświadczeń i rodzinnych wspomnień. Poprzez swoje prace autorka bada, czym jest poszukiwanie tożsamości i jak można świadomie ją kształtować – wybierając spośród odziedziczonych darów, odrzucając z poszanowaniem to, co nam nie służy, i przyjmując to, co okazuje się cenne.
Na wystawie obecne są przede wszystkim wizerunki i głosy kobiet z rodziny artystki. Rodowa symbolika ujawnia się w tym, co przekazywane jest z pokolenia na pokolenie – nie tylko w rysach twarzy czy cechach charakteru, ale także w materialnych śladach pamięci. Pojawiają się tu przedmioty codzienności, takie jak stare fotografie czy telefon tarczowy. Centralnym punktem ekspozycji jest monumentalna instalacja tekstylna odnosząca się do więzi rodzinnych, pełna nici i materiałów. Ważne znaczenie ma fakt, że została przygotowana z użyciem maszyny do szycia należącej do babci artystki – w tej pracy splatają się tkaniny, sitodruk, współczesność i przeszłość. Motyw mieszania czasów odnajdujemy również w kolażach cyfrowych, w których fotografie z różnych okresów współistnieją ze sobą w nowych zestawieniach nadanych przez artystkę. To piękna metafora pamięci o przodkach.
Istotnym elementem wystawy jest kontakt z publicznością, która zyskuje możliwość spojrzenia na życie rodziny artystki niejako z ukrycia. Autorka zachęca do aktywnego udziału w zwiedzaniu – można spojrzeć w oczy prababce i jednocześnie zastanowić się, czy w nas samych również odbijają się ślady naszych przodków i przodkiń. W jednej z instalacji osoby odwiedzające zostają zaproszone do podglądania domowych scen z życia rodziny artystki – zarówno dawnych, jak i współczesnych – ukrytych w drzwiach i widocznych przez wizjery. Historie kobiet z rodziny artystki można również podsłuchać w słuchawce telefonu. Takie zabiegi podkreślają możliwość kontaktu z bardzo osobistą sferą życia, a jednocześnie pozwalają uchwycić jej uniwersalny wymiar.
W swoich pracach autorka stawia pytania o to, jak postrzegać kobiety ze swojego rodu jako odrębne jednostki z własną historią, emocjami i marzeniami. „Zazwyczaj patrzymy na swoje przodkinie i przodków przez pryzmat ról, które pełnią w naszym życiu. To nie Małgorzata, to mama. To nie Barbara, lecz babcia krojąca jabłka przed domem na wsi, potajemnie wciskająca zawiniątka z banknotami przewiązane wstążką w moje dziecięce dłonie. Wspomnienia, choć ciepłe i nostalgiczne, są niemal zawsze zniekształceniem rzeczywistości. Stawiając naszych bliskich jedynie w odniesieniu do nas samych, odbieramy sobie szansę poznania ich bliżej – jako zwykłych ludzi, a nie tylko postaci w naszej historii” – mówi artystka.
Wydarzenie odbywa się w ramach cyklu MOM TO ART Muzeum Osiedli Mieszkaniowych.
Kuratorka: Agata Sztorc-Gromaszek
⚫ Wystawa czynna do 30.11.2025. Zwiedzanie możliwe podczas wydarzeń towarzyszących – informacje na stronie: https://linktr.ee/muzeum.osiedli.mieszkaniowych.
__________________
⚫ Ola Marzęta (ur. 2000) – artystka wizualna, absolwentka Wydziału Sztuki i Designu Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej, gdzie kontynuuje studia na kierunku Art & Design. Zajmuje się projektowaniem graficznym, ze szczególnym uwzględnieniem tworzenia publikacji. Jej książka „Codziennik” została zakwalifikowana na wystawę w ramach Ogólnopolskiego Przeglądu Sztuki Książki podczas II Wrocławskiego Triennale (2025). W 2024 roku otrzymała nominację w kategorii Freestyle w konkursie Art of Packaging Debiuty za projekt opakowania „My Chocolate”. W 2025 roku uczestniczyła w międzynarodowych warsztatach ilustracyjnych Kaverljag Summer School w Słowenii. Współpracuje z Galerią Podbrzezie oraz Festiwalem Sztuki Trójmorza. Od 2024 roku współtworzy redakcję studenckiego magazynu artystycznego „Magazin”.
__________________
⚫ MOM TO ART to przestrzeń wystawiennicza, wyrastająca z ciekawości, refleksji, chęci wymiany i potrzeby oddolnych inicjatyw. Muzeum Osiedli Mieszkaniowych, usytuowane na Osiedlu Słowackiego, to tło dla spotkań twórców i twórczyń ceniących autentyczność oraz swobodę pozainstytucjonalnej atmosfery. Osiedlowa żywotność codzienności i unikatowa architektura Oskara i Zofii Hansen budują kontekst dla naszych działań. Wystawy w ramach MOM TO ART opowiadają o miejskim życiu – o nieprzewidywalnych momentach, historii zapisanej w murach i relacjach rozgrywających się na styku formy i funkcji. Zależy nam na uważności wobec kontekstu: badamy narracje przestrzeni handlu, zamieszkania czy ekonomii społecznej; przyglądamy się architekturze jako praktyce wspólnotowej oraz jej wpływowi na ekologię miejską. Kuratorzy i kuratorki wraz z zaproszonymi artystami i artystkami eksplorują ducha miejsca, odczytując go przez pryzmat Idei Formy Otwartej. Każde wydarzenie staje się nową perspektywą – zaproszeniem do wspólnego odkrywania, dialogu i reinterpretacji otaczającej nas rzeczywistości.