“Please measure me”

Name: “Please measure me”
Start: 2025-08-29T19:00:00+03:00
Location: Valaoritou 31, Θεσσαλονίκη

Schedule

Fri, 29 Aug, 2025 at 07:00 pm

UTC+03:00

Location

Valaoritou 31, Θεσσαλονίκη | Thessaloniki, TN

Back from summer // πρώτο event της σεζόν στο Exposed.
Ο Γιώργος Συμεωνίδης παρουσιάζει το “Please measure me”.
Ένα σώμα ανάμεσα σε δεδομένα, pixels και σιωπή.
#exposed #bowiehouseskg #meetmeatbowie #soloexhibition
📅 Παρασκευή 29 Αυγούστου, 20:00
📍 Exposed, Θεσσαλονίκη
Τίτλος: “Please measure me”
Στην εποχή της απόλυτης ψηφιακής επιτήρησης και καταμέτρησης, της θεσμοποιημένης διαφάνειας, της ανάγκης να είμαστε συνεχώς «θετικοί», «ορατοί», επιθυμητοί, προκύπτει το ερώτημα: τι σημαίνει να υπάρχεις; Πού τελειώνει το σώμα και πού αρχίζει η εικόνα του; Πού τελειώνει το αίσθημα και πού αρχίζει η απόδοσή του σε pixels, likes και αλγοριθμικές επιβραβεύσεις;
Δεν υπάρχει χώρος για την αποτυχία, την αδυναμία, την απουσία. Η καρδιά χτυπά όχι μόνο ως βιολογικός μηχανισμός, αλλά και ως μετρήσιμος δείκτης απόδοσης. Στο πλαίσιο αυτό, ακόμα και ο παλμός — η πιο φυσική κίνηση του σώματος — μπορεί να καταναλωθεί, να αναγνωστεί, να γίνει εμπορεύσιμος.
Με ενδιαφέρει η θερμότητα του σώματος· η σωματική επαφή με τον κόσμο· το πώς αυτή η σωματικότητα μετατρέπεται σε κώδικα, και ορίζεται τεχνικά: τεχνικά επαρκείς, πάντα ενεργοί, σεξουαλικά αποδεκτοί. Ένα σώμα που καλείται να επιτελεί συνεχώς.
Με ενδιαφέρει να παρατηρήσω πώς αυτή η μετάβαση από τον πραγματικό στον ψηφιακό κόσμο δεν συμβαίνει αθόρυβα, αλλά γίνεται ανεκτή — συχνά και επιθυμητή. Πώς ο άνθρωπος μπορεί να συνυπάρχει ειρηνικά με την ψηφιακή του αντανάκλαση, παρόλο που δεν μοιράζονται κοινές αρχές ύπαρξης. Κι όμως, αφήνουμε το ψευδές να ορίζει το αληθινό.
Αυτό που επιχειρώ μέσα από τη δουλειά μου είναι να διασώσω την απρόβλεπτη ποιητικότητα του σώματος. Να επαναφέρω τη σιωπή, την παύση, το απρόσμενο. Να αφήσω χώρο στον θεατή να διαβάσει — ή να μην διαβάσει. Να νιώσει. Δεν αναζητώ την αποδοχή· αναζητώ την παρατήρηση, την προσοχή, τη δυνατότητα να συνυπάρχουμε — να παρεμβαίνουμε, να αφήνουμε ίχνη, μέσα σε έναν κόσμο που ολοένα και περισσότερο επιθυμεί να ξεχάσει.
Γιώργος Συμεωνίδης