Kroniki, reż Gabriela Carrizo we współpracy z Raphaelle Latini | 11. MFT Dialog-Wrocław

Name: Kroniki, reż Gabriela Carrizo we współpracy z Raphaelle Latini | 11. MFT Dialog-Wrocław
Start: 2025-10-13T20:00:00+02:00
End: 2025-10-13T21:30:00+02:00
Location: Wrocławski Teatr Współczesny

Schedule

Mon Oct 13 2025 at 08:00 pm to 09:30 pm

UTC+02:00

Location

Wrocławski Teatr Współczesny | Wroclaw, DS

Start sprzedaży biletów 9.09 godzina 12:00
Wizjonerska, poetycka, okrutna opowieść o ciele w pułapce czasu
Wśród nieśmiertelnych każde działanie (i każda myśl) jest echem tych, które przewidywali oni w przeszłości lub znakiem tych, które będą w przyszłości doprowadzać ich do szaleństwa.
Jorge Luis Borges
Wszystko zaczyna się od ciemności, która powoli się rozjaśnia, ukazując niezwykłą przestrzeń zamkniętą wielkimi kamiennymi płytami. Wypełniają ją pokruszone bryły skalne różnej wielkości oraz rozmaite przedmioty. To powolne jaśnienie malowideł odbywa się przy akompaniamencie bardzo głośnych dźwięków, sugerujących, że trwa właśnie jakaś kataklizm. W owym bunkrze czy może schronie znajduje się pięciu mężczyzn. W apogeum wstrząsów otrzymują osobliwy prezent „z nieba” – spada na nich z góry pokaźnych rozmiarów tekturowe pudło. Nie wiadomo, co się w nim znajduje, pojawiające się jednak po chwili na głowach bohaterów czołowe latarki mogą sugerować, że ktoś postanowił im pomóc.
Budowanie spektaklu w taki sposób, żeby opowieść daleko wychodząca poza rzeczywistość miała swe źródło w całkiem realistycznej sytuacji, wydaje się specjalnością założycieli kompanii Peeping Tom: Gabrieli Carizo i Francka Chartiera oraz ich zespołu. Franck Chartier, uczeń Maurice’a Béjarta i Alaina Platela opowiadał o tym kiedyś w wywiadzie, przy okazji innego ich projektu, „Moeder”: „ruch wywodzi się z realistycznej sytuacji, która angażuje instynkt i emocje. Wychodzimy od rozmaitych sytuacji o różnym natężeniu emocjonalnym dla tancerza. Czasami zaczynamy od czystego ruchu, bo pasjonuje nas technika połączona z wirtuozerią”.
I rzeczywiście, w miarę upływu czasu „Kroniki” przeistaczają się w surrealistyczną podróż, która z jednej strony bada sytuację wyjściową, z drugiej – co rusz ją porzuca na rzecz odkrywania tego, co transcendentne i bezczasowe. Bunkier zmienia się w labirynt czasu, zaś osoby w nim uwięzione – w wędrowców szukających sposobu, żeby pokonać śmierć. A wszystko to za pomocą teatru, który założyciele Peeping Tom określają mianem „kinowego”. Znaczy to mniej więcej tyle, że Carrizo i Chartier korzystają w swojej pracy z technik: „freeze frame” (zamrożony ruch), imitującej w choreografii filmową stop-klatkę, „fast forward” (przyspieszenie), czyli przewijania w przód, polegającego na świadomej manipulacji tempem ruchu scenicznego, oraz „jump cuts” (skoki w montażu), która wpływa na dramaturgię i sposoby narracji w spektaklu. Ważną rolę w ich twórczości pełnią również światło, dźwięk oraz nowatorskie podejście do tańca, przeciwstawne wobec klasycznego baletu.
„Kroniki” wymyśliła i wyreżyserowała dyrektorka artystyczna kompanii Peeping Tom, Gabriela Carrizo, a udział w nich biorą znakomici twórcy z różnych krajów, wspomagając proces powstawania spektaklu swoją kreatywnością: Simon Bus, Seungwoo Park, Balder Hansen, Boston Gallacher i Charlie Skuy. Dwaj ostatni współpracowali już z Gabrielą Carrizo przy premierze spektaklu „La ruta” Nederlands Dans Theater w 2022 roku. Ważną częścią spektaklu jest znakomita scenografia, wykorzystująca ciała tancerzy jako rekwizyty, owoc współpracy z argentyńsko-japońskim duetem Lolo & Sosaku. Ten stacjonujący w Barcelonie od 2004 roku artystyczny kolektyw znany jest w galeriach i muzeach sztuki współczesnej całego świata. Praca z zespołem Peeping Tom wpisuje się zresztą idealnie w krąg ich artystycznych zainteresowań, od lat bowiem skupiają się na dialogu obiektów, ich otoczenia i ludzkich ciał.
O teatrze:
Peeping Tom to belgijski teatr tańca założony przez Gabrielę Carrizo (Włochy/Argentyna) i Francka Chartiera (Francja). Każdy ich spektakl rodzi się w realistycznej scenerii: ogrodzie, salonie, piwnicy, przyczepie mieszkalnej, domu opieki. Ale to tylko punkt wyjścia. Realizm wkrótce pęka, ustępując miejsca światom, w których zawodzi logika czasu, przestrzeni i emocji. Widz staje się podglądaczem. Patrzy na to, co zwykle ukryte: lęki, sny, pragnienia. Twórcy eksplorują mrok jednostki i wspólnoty, budując bogaty wizualnie teatr o klaustrofobii rodzinnych więzi i walce – z otoczeniem i samym sobą.
Zespół otrzymuje stałe wsparcie rządu flamandzkiego.
www.peepingtom.be
O reżyserze:
Gabriela Carrizo pochodzi z Argentyny, jest współdyrektorką artystyczną zespołu Peeping Tom, który założyła w 2000 roku wraz z Franckiem Chartierem. Taniec współczesny zaczęła ćwiczyć już jako dziesięciolatka, w jedynej wówczas multidyscyplinarnej szkole w Córdobie, gdzie też zrealizowała pierwsze choreografie. W wieku 19 lat wyjechała do Europy i pracowała m.in. z Alainem Platelem, Koenem Augustijnenem i Needcompany. Równolegle tworzyła własne spektakle – m.in. „E tutto sarà d’ombra e di caline” oraz „Bartime”. W 2002 roku była choreografką opery „Wolf”. Dla NDT 1 stworzyła m.in. „The missing door” (2013) i „La Ruta”, nagrodzoną w 2024 roku Olivier Award. Adaptowała także słynne „32 Rue Vandenbranden” dla Ballet de l’Opéra de Lyon. Rozwija projekt „La Visita” – pierwsze dzieło Peeping Tom „in situ”.