Jagoda Przybylak: „...trzeba zobaczyć”

Name: Jagoda Przybylak: „...trzeba zobaczyć”
Start: 2024-10-19T19:00:00+02:00
Location: Fundacja Arton

Schedule

Sat Oct 19 2024 at 07:00 pm

UTC+02:00

Location

Fundacja Arton | Warsaw, MZ

[For ENG scroll down]
PL:
Jagoda Przybylak: „...trzeba zobaczyć”
Wernisaż: 19.10.2024, godz. 19.00
Wystawa: 20.10–17.11.2024
Fundacja Arton
ul. Foksal 11/4, Warszawa
wtorek–czwartek w godz. 12–18
Kuratorzy: Marika Kuźmicz, Adam Parol
Współpraca: Jerzy Dobrzański
Identyfikacja wizualna: Agnieszka Probola
„Od roku 1977 zajmuję się analizą już istniejącego materiału fotograficznego. Wybór poszczególnych ze zdjęć grupowych i zestawianie ich w układy tworzące nowe sytuacje, umożliwiają analizę poszczególnych zbliżeń”. – W ten sposób opisała swoją praktykę artystyczną Jagoda Przybylak (1929–2023).
Istotnie, jej wielkoformatowe kolaże, które można też określić jako instalacje fotograficzne, były zawsze powiększeniami wykonywanymi z przefotografowanych „znalezionych”, wernakularnych, wykonanych znacznie wcześniej zdjęć. Były to grupowe fotografie, zapewne kupowane przez artystkę na „pchlich targach”, być może znajdowane na strychach lub w starych albumach. Poprzez praktykowane przez siebie przefotografowywanie i powiększanie poszczególnych twarzy z tych zdjęć, Przybylak ofiarowywała każdej z widocznych na nich osób uwagę – swoją i innych, tych, którzy mieli obejrzeć ich wizerunki już jako jej własne prace eksponowane na wystawie. Było to, m.in., zdjęcie klasowe sprzed stulecia, ukazujące dzieci i nauczycieli; grupowa fotografia pamiątkowa z wycieczki do Wieliczki; zdjęcie warszawskiej manifestacji z okresu zaborów – w każdym z tych przypadków Jagoda Przybylak wydobywała troskliwie z tłumu każdą z tworzących go osób.
Po co to robiła? Cóż, czas sprawia, że nasze losy, nawet jeśli są dramatyczne lub fascynujące, w końcu bledną i ulegają zapomnieniu. Nawet fotografia wydaje się być w takiej sytuacji bezradna. Przybylak rzucała wyzwanie tej bezradności. Podejmując próbę odwrócenia procesu zapominania, zwracała uwagę na jednostki i drobne, pozornie nieistotne szczegóły. Umiała uważnie obserwować mikronapięcia, które nie są widoczne wówczas, gdy patrzymy na ludzi jako na masę. To – w gruncie rzeczy głęboko humanistyczne – podejście Przybylak ujawniło się, co paradoksalne, dzięki metodzie pracy: rygorystycznej, analitycznej, wymagającej systematyczności, a którą fotografka przyjęła już na początku swojej drogi twórczej.
Stworzyła wówczas wieloelementową realizację Sto razy siatka, która składała się z fotograficznych zbliżeń różnych fragmentów rybackiej sieci. Każdy kadr to inny obraz, bo choć razem tworzą całość, stanowią jedną strukturę, to każde oko sieci jest inne od pozostałych. To bardzo istotne, że właśnie sieć, w dosłownym znaczeniu tego słowa, była motywem, który Jagoda Przybylak wybrała na temat swojej pierwszej realizacji. Jej późniejsze działania były poszukiwaniem i obserwowaniem wzajemnych relacji między ludźmi, powiązań między nimi i zależności; analizą struktury, a więc sieci, którą wszyscy współtworzymy. Jednak warto podkreślić, że spojrzenie fotografki było jednak nie tylko analityczne, ale także czułe. Mówiła: „Nie wystarczy widzieć, trzeba zobaczyć”.
Wystawa Jagody Przybylak została przygotowana w oparciu o materiały przechowane przez artystkę w jej pracowni, która w 2023 roku została wpisana na listę Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
Projekt współfinansuje m.st. Warszawa
EN:
Jagoda Przybylak: “... must see”
Opening: 19 October 2024, 7 pm
Exhibition: 20 October–17 November 2024
Arton Foundation
ul. Foksal 11/4, Warsaw
Tuesday–Thursday, 12 pm–6 pm
Curators: Marika Kuźmicz, Adam Parol
Cooperation: Jerzy Dobrzański
Visual identification: Agnieszka Probola
"Since 1977, I have been analyzing already existing photographic material. Selecting individual photos from group pictures and arranging them into compositions that create new situations allows for the analysis of individual close-ups." – This is how Jagoda Przybylak (1929–2023) described her artistic practice.
Indeed, her large-format collages, which could also be described as photographic installations, were always enlargements made from re-photographed "found" vernacular photos taken much earlier. These were group photos, probably bought by the artist at flea markets, perhaps found in attics or old albums. Through her practice of re-photographing and enlarging individual faces from these photos, Przybylak offered each person visible in them attention – hers and that of others who were to view their images as her works displayed at exhibitions. This included, for example, a class photo from a century ago showing children and teachers; a group souvenir photo from a trip to Wieliczka; a photo of a Warsaw demonstration from the period of partitions. In each of these cases, Jagoda Przybylak carefully brought out each individual from the crowd.
Why did she do this? Well, time makes our fates, even if dramatic or fascinating, eventually fade and become forgotten. Even photography seems helpless in such situations. Przybylak challenged this helplessness. By attempting to reverse the process of forgetting, she drew attention to individuals and small, seemingly insignificant details. She was able to carefully observe micro-tensions that are not visible when we look at people as a mass. This – fundamentally deeply humanistic – approach of Przybylak was paradoxically revealed through her method of work: rigorous, analytical, and requiring systematicity, which the photographer adopted at the beginning of her creative path.
She then created a multi-element work called A Hundred Times the Grid, which consisted of photographic close-ups of various fragments of a fishing net. Each frame is a different image because, although they together form a whole, constituting one structure, each eye of the net is different from the others. It is very significant that it was the net, in the literal sense of the word, that Jagoda Przybylak chose as the theme of her first work. Her later activities were a search for and observation of mutual relations between people, connections, and dependencies between them; an analysis of the structure, thus the net, that we all co-create. However, it is worth emphasizing that the photographer's perspective was not only analytical but also tender. She said: "It is not enough to see, one must look."
The exhibition of Jagoda Przybylak was prepared based on materials stored by the artist in her studio, which was listed as one of Warsaw's Historic Art Studios in 2023.
Subsidized by the Ministry of Culture and National Heritage from the Fund for Promotion of Culture
Co-financed by the City of Warsaw