Ingeborg Bachmann und Max Frisch: „Wir haben es nicht gut gemacht“

Met grote spanning werd de dramatische briefwisseling verwacht die van zowel het Bachmann- als ook van het Frisch wetenschappelijk onderzoek kennisrijk met commentaar voorzien werd. Zij geeft een nieuw verrassend beeld van de relatie tussen de twee en trekt de overleverde oordelen en schuldverklaringen in twijfel. Tussen 1958 en 1962 waren zij een paar: Ingeborg Bachmann, de gevierde dichteres en auteur, die net een relatie met Paul Celan beeinigd had en Max Frisch, succesvol romancier en toneelschrijver. Een brief waarin hij haar complimenteert met een hoorspel vormt het begin van hun verhouding. De circa 300 brieven belichten het leven, lief en leed van een van de meest bekende paren van de Duitstalige literatur.

Nabijheid en afstand, bewondering en rivaliteit, jalousie, vlucht impulsen en angst voor verlies, maar ook de problemen van werken in een gezamelijke woning en de spanning tussen schrijversbestaan en het samenzijn: de thema’s van de autobiografische getuigenissen zijn oneindig.

In de boeken van Bachmann en Frisch liet hun relatie sporen achter, die gedeeltelijk pas door de onderlinge correspondentie duidelijk worden. De brieven “Wir haben es nicht gut gemacht” zijn intieme mededelingen en tegelijk wereldliteratuur.Voertaal: Duits

Donderdag 30 maart, 18.30 uurDeutsche Internationale Schule den Haag, van Bleiswijkstraat 125

Aanmelden Den Haag: [email protected]

Vrijdag 31 maart, 18.00 uurGoethe-Institut Amsterdam, Herengracht 470

Aanmelden Amsterdam via deze website

Dr. Barbara Mariacher studeerde germanistiek en geschiedenis in Innsbruck, Heidelberg en Wenen. Zij doceerde daarna aan de universiteiten van Bratislava (Slowakije), Pécs en Budapest (Hongarije). Sinds 2003 leert zij aan de universiteiten van Leiden, Utrecht en Amsterdam. Zij houdt zich bezig met hedendaagse Duitstalige literatuur en is gespecialiseerd in Oostenrijkse literatuur na 1945. Tot verdere literatuurwetenschappelijke interessegebieden behoren de literatuur van 1750 tot heden, Duits-Joodse literatuur, intertextualiteit en toeval en contingentie.

Prof. Dr. Thomas Strässle studeerde germanistiek, philosophie und muziekwetenschappen in Zürich, Cambridge en Paris. Tegelijkertijd volgde hij een opleiding tot concertfluitist. Tegenwoordig is hij hoogleraar voor moderne Duitse en vergelijkende literatuurwetenschap aan de Universiteit van Zurich en leidt het vakoverschrijdende Y Institut aan de Hochschule der Künste Bern. Daarnaast is hij president van de Max Frisch-Stiftung aan de ETH Zürich, lid van de literatuurclub van het Zwitserse TV SRF en jurylid van de Ingeborg Bachmann-Preis in Klagenfurt. Hij is auteur en uitgever van vele boeken vooral bij de Hanser en Suhrkamp Verlag.

Dit is een evenement in samenwerking met de Genootschap Nederland Duitsland, de Oostenrijkse ambassade, de Zwitserse ambassade en het Goethe-Institut Niederlande.

Host or Publisher Goethe-Institut Niederlande